Συνεχώς πλέον, απ’ όλους τους επιστήμονες Υγείας ακούμε πως για να αλλάξουμε τη κακή πορεία του οργανισμού μας, πρέπει να αλλάξουμε «τρόπο ζωής».
Προσωπικά όμως θεωρώ (εδώ και δεκαετίες), πως δεν μας καλύπτει η φράση «τρόπος ζωής», που προέρχεται από τη μετάφραση του αγγλικού «life style», ενώ μας καλύπτει πλήρως η υπέροχη ελληνική λέξη ΔΙΑΒΙΩΣΗ, η οποία επιπροσθέτως περιλαμβάνει και τα συναισθήματα. Ενώ μοιάζουν οι λέξεις «ζωή» και «βίος», εντούτοις είναι διαφορετικές.
Η «ζωή» έχει να κάνει αποκλειστικά με τις λειτουργίες του οργανισμού, απλώς για να ζούμε. Ο «βίος» που ετυμολογικά προέρχεται από τη μυθολογική θεότητα Βία (η οποία αλυσόδεσε τον Προμηθέα), αφορά στις σωματικές και ψυχολογικές προσπάθειες που καταβάλλει ο άνθρωπος για να επιβιώσει, ενάντια στις «επιθέσεις» που δέχεται από το περιβάλλον και τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν, περιλαμβάνοντας δομικά τα συναισθήματα (φόβος, στρες, κατάθλιψη, θυμός, χαρά κλπ).
Αυτή είναι και η διαφορά της σύγχρονης προσωποποιημένης θεραπευτικής προσέγγισης στην Υγεία, από την παλαιότερη εξατομικευμένη, καθώς στην πρώτη αναφερόμαστε στην προσωπικότητα, που περιλαμβάνει εκτός των υπόλοιπων στοιχείων, τα συναισθήματα και την ψυχοσύνθεση ενός ατόμου.
Αυτά ακριβώς τα συναισθήματα (κατά μείζονα λόγο τα αρνητικά), είναι που «σωματοποιούνται» και επηρεάζουν την υγεία μας. Δεν πρέπει να λησμονούμε την αλληλουχία της λογικοθυμικής ψυχοθεραπευτικής: συμβάντα-σκέψεις–συναισθήματα–συμπεριφορές–συνέπειες (και οργανικές).
ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Διαιτολόγος-Συγγραφέας Διαιτολογικών Βιβλίων