Οι θερμοκρασίες πλέον είναι πολύ υψηλές, ιδιαιτέρως το μεσημέρι. Έτσι ειδικά όσοι αθλούνται ταλαιπωρούνται ακόμη περισσότερο από τον ιδρώτα, με αποτέλεσμα να μας ρωτούν: «μα γιατί ιδρώνουμε τόσο πολύ;».

Όταν καταβάλουμε κάποια σημαντική προσπάθεια, η καρδιά στέλνει μεγαλύτερο όγκο αίματος στην περιφέρεια (μύες, εγκέφαλος και δέρμα) αυξάνοντας την αρτηριακή πίεση και διαστέλλοντας τα αγγεία (φυσικά και τα τριχοειδή που αιματώνουν το δέρμα), ανεβάζοντας το συνολικό όγκο αίματος, από 20% που είναι σε ηρεμία, στο 80% περίπου της συνολικής καρδιακής παροχής.
 
Κατόπιν ενεργοποιούνται οι εκκριτικοί (μεροκρινείς) ιδρωτοποιοί αδένες, με αποτέλεσμα την αποβολή ιδρώτα, που είναι παρόμοιας σύστασης με το εξωκυττάριο υγρό του σώματός μας, γιατί είναι και προερχόμενος απ΄ αυτό (υπερδιήθημα πλάσματος). Αποτελείται κυρίως από νερό, χλωριούχο νάτριο, ουρία, αμινοξέα, γαλακτικό και ουρικό οξύ, υπολειπόμενος ωστόσο στην ποσότητα νατρίου, σε σύγκριση με το εξωκυττάριο υγρό του σώματος.

Έτσι ο οργανισμός μας με την διαβροχή του σώματός μας (απαγωγή θερμότητας μέσω εξάτμισης) και με την αποστολή του αίματος στην ψυχρότερη εξωτερική του επιφάνεια, επιτυγχάνει μία από τις σημαντικότερες αποστολές που έχει το καρδιαγγειακό και είναι η διατήρηση της εσωτερικής μας θερμοκρασίας περίπου στους 36,5°C - 37°C. Εκλαϊκεύοντας, θα το θεωρούσαμε ως το σύστημα κλιματισμού μας.

Γι’ αυτό και είναι σημαντική η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού μας, που γίνεται όχι μόνο με την πρόσληψη νερού αλλά και με ισορροπία των ηλεκτρολυτών (κυρίως καλίου και νατρίου), ώστε να διατηρηθεί η σωστή ποσότητα νερού στο σώμα μας. Μια πρόχειρη ένδειξη ενυδάτωσης μπορούμε να πάρουμε από το χρώμα των πρωινών ούρων. Όσο πιο ανοιχτόχρωμα είναι, τόσο καλύτερη είναι η ενυδάτωσή μας!

 

Διασκευασμένο απόσπασμα από το βιβλίο μας «ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ & ΔΙΑΤΡΟΦΗ».

 


ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Διαιτολόγος-Συγγραφέας Διαιτολογικών Βιβλίων