Εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους, ωστόσο θεωρούνται ικανοποιητικά 1½ - 2 λίτρα/ημέρα. Το καταλαβαίνουμε από το αν διψάμε κι από το χρώμα των ούρων. Όσο πιο έντονο είναι το χρώμα τους (εκτός αν έχουμε φάει βολβούς παντζαριών), τόσο μεγαλύτερη αφυδάτωση έχουμε. Άρα πρέπει να είναι διάφανα, ελαφρώς υποκίτρινα (τα ούρα) και παράλληλα να μη διψάμε, για να πούμε ότι έχουμε καλά επίπεδα ενυδάτωσης. Η πρόσληψη καλύπτεται από τα τρόφιμα, από τις διάφορες οξειδώσεις που γίνονται στον οργανισμό μας (περίπου 300ml) και κυρίως από τα υγρά που πίνουμε.

        Το μεγαλύτερο λάθος, που κάνουν πάρα πολλοί, είναι πως πίνουν νερό μόνο όταν διψάσουν πολύ. Αυτό όμως είναι αρχή αφυδάτωσης. Πέρα από την λειτουργία του ως βασικός μοχλός της διατήρησής μας στη ζωή, η μη επαρκής πρόσληψη νερού μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα (απορροφάται στο λεπτό και στο παχύ έντερο, όπου ανεπάρκειά του δημιουργεί σταθεροποίηση των κοπράνων, ελλείψει νερού), πονοκεφάλους, ημικρανίες, κυστίτιδες, δερματικά και προβλήματα στους νεφρούς. Στους αθλούμενους μπορεί να προκαλέσει μέχρι και αφυδάτωση, πολύ πιο εύκολα απ’ ότι σ’ ένα κοινό άνθρωπο. Οι περισσότερες βιολογικές διεργασίες στον οργανισμό μας, γίνονται παρουσία νερού. Το ίδιο φυσικά και κατά τη διαδικασία της λιπόλυσης (καύσης του λίπους), μέσα στα κύτταρα.

       Η υπερκατανάλωση νερού μπορεί να οδηγήσει, ασθενείς κυρίως ανθρώπους (νεφροπαθείς, άτομα με γαστρεντερολογικά προβλήματα κ.λπ.), σε επιπλοκές. Οι υγιείς (όσοι είναι και εργαστηριακά), δεν φαίνεται να διατρέχουν κάποιο κίνδυνο, εκτός της συχνοουρίας. Αν όμως υπερβαίνουμε κατά πολύ (π.χ. 7 λίτρα / ημέρα), υφίσταται κίνδυνος υπονατριαιμίας ή διαταραχής ηλεκτρολυτών, ειδικά αν καταναλώνουμε μόνο νερό και όχι ηλεκτρολύτες.

       Ο μέσος όρος απώλειας νερού την ημέρα (για κανονικό-υγιή άνθρωπο), υπολογίζεται σε 500 -1500 ml από το δέρμα ως εξατμιζόμενο νερό (άδηλη διαπνοή), 100 ml έως … 2 με 3  λίτρα με τον ιδρώτα, 400-600ml κατά την εκπνοή μας και 50-200ml μέσω των κοπράνων. Στην περίπτωση των αθλητών και των σκληρά εργαζομένων, τα πράγματα διαφοροποιούνται, καθώς η απώλεια νερού κατά την άθληση μπορεί να είναι διπλάσια της δυνατότητας αφομοίωσης υγρών, μέσω του γαστρεντερικού, υπερβαίνοντας τα 2,5 λίτρα /ώρα.

       Άρα ειδικά οι αθλούμενοι  δεν πρέπει να επαφιόμαστε στα αισθήματά μας, αλλά σ’ αυτά που αποδεικνύει η επιστήμη, κελεύοντας συνεχή αναπλήρωση υγρών 150-300ml ανά 15΄ (Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητιατρικής). Κατά τη διάρκεια των κύριων γευμάτων και έως μισή ώρα μετά, καλύτερα να μην πίνουμε νερό, γιατί προκαλούμε αραίωση των γαστρικών υγρών, που εκκρίνονται για την πέψη των τροφών.  Σε αντίθετη περίπτωση, αφενός προκαλούμε κακή χώνευση, αφετέρου, επειδή ο οργανισμός μας έχει μηχανισμούς ανίχνευσης αυτής της αραίωσης, προβαίνει σε μεγαλύτερη έκκριση γαστρικών υγρών, που είναι ιδιαιτέρως όξινα, οπότε αυξάνει το αίσθημα της πείνας και αν δεν μπορέσουμε έστω κάτι να καταναλώσουμε για φαγητό εκείνη τη στιγμή, τα εντονότατα όξινα γαστρικά υγρά μπορεί να δημιουργήσουν αυτοπεψία. Με άλλα λόγια  να αρχίσουν την αλλοίωση του βλεννογόνου του στομάχου μας.

       Μεγάλη προσοχή λοιπόν στον τρόπο κατανάλωσης , αυτού του τόσο πολύτιμου και ανεκτίμητου για την υγεία μας αγαθού.

 

 

 


Διασκευασμένο απόσπασμα από το βιβλίο μας «ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ & ΔΙΑΤΡΟΦΗ»

 

ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ συγγραφέας Διαιτολογικών βιβλίων, SCOPE (Ειδικός στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας πιστοποιημένος από τη WOF), με μετεκπαίδευση στη Λιπιδιολογία, στην πρόληψη καρδιαγγειακών & μεταβολικών νοσημάτων, μέλος της Ελλ. Ετ. Αθηροσκλήρωσης, EAS, WOF, Ελλ. Ιατρικής Ετ. Παχυσαρκίας, Αντιπρόεδρος Ελλ. Ερ. Ινστ. Επιστημον. Διατροφής Αθλητών και διευθυντής της επιχείρησης «Η ΥΓΕΙΑ».

e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., face book – messenger: Μιχάλης Τσιλιμιγκάκης, site: www.tsilidiet.gr, www.hugeia.gr, www.tsilibooks.gr