Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο, ήταν μια ταινία του Αλέξανδρου Πανταζούδη, που κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το μακρινό 2005 και είχε τον τίτλο ¨Μη φεύγεις¨. Η ταινία αφηγούταν την ιστορία φοιτητών από τη Θεσσαλονίκη, περιέγραφε τα προβλήματά τους, τις ανησυχίες αλλά και την στάση τους απέναντι στη ζωή. Ένα από τα μηνύματα της ταινίας ήταν ότι αν η ζωή ήταν χρώμα αυτό θα ήταν γκρι, ένας συνδυασμός δηλαδή μαύρου και άσπρου. Με άλλα λόγια η ζωή έχει το όμορφο κομμάτι (το λευκό) και το άσχημο (το μαύρο). Πολλές φορές ακούμε να λένε σε κάποιον «δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, υπάρχει και το γκρι». Είναι σαν να λέμε «μην είσαι των άκρων, υπάρχει και η μέση» .
Η προτροπή της ταινίας ήταν να κυνηγάμε πάντα το λευκό μας και να διώχνουμε με πέτρες το μαύρο μας. Τι είναι όμως το λευκό και το μαύρο; Οι ζωή είναι στιγμές, άσχημες και όμορφες. Καλό θα ήταν να υπήρχαν μόνο οι όμορφες αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ και για κανένα. Σημασία έχει να κυνηγάμε καθετί λευκό, δημιουργικό, που θα μας πάει ένα βήμα παραπέρα και θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Με λίγα λόγια να κυνηγάμε οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει την ζωή μας με ποιότητα. Ποιότητα μπορούν να δώσουν οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπούν, η δημιουργικότητα της δουλείας μας αλλά και το χόμπι μας. Κυνηγώντας το λευκό ανεβαίνουμε επίπεδο σαν άνθρωποι, αποκτά νόημα η ζωή μας και όσοι μας αγαπούν παίρνουν δύναμη από εμάς.
Αντίθετα πρέπει να κυνηγάμε με πέτρες το μαύρο μας. Όπου μαύρο, βάλτε καθετί που σας ρίχνει, είτε είναι άσχημες συμπεριφορές από αχάριστους ανθρώπους, είτε δουλειές που δεν μας γεμίζουν, είτε έλλειψη δραστηριοτήτων. Άνθρωπος που δεν έχει στόχους, δεν ζει, απλά επιβιώνει. Επομένως χρέος όλων μας είναι να διώχνουμε μακριά οτιδήποτε μπορεί να μας χαλάσει την ψυχολογία. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά αξίζει να προσπαθήσει κανείς.
Η ταινία κλείνει με ένα πολύ δυνατό μονόλογο, που μπορεί να αποτελέσει αφορμή για σκέψη, και τον παραθέτω αυτούσιο: «η ζωή είναι παράξενη, όμορφη, μα και τόσο παράξενη. Η ζωή είναι κομμάτια, φως και σκοτάδι, παρελθόν και μέλλον, μαύρο και λευκό. Κυνήγα τη».
Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το μήνυμα της ταινίας.
Αξίζει τον κόπο, δεν νομίζετε;
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΘΑΤΟΣ
Πηγή: loveletters.gr