Το ότι ο σημερινός άνθρωπος ασχολείται πάρα πολύ με την εξωτερική του εμφάνιση, είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο. Γυμναστήρια, κέντρα αισθητικής, διαιτολογικά γραφεία,  είναι γεμάτα. Μέσα σε αυτά, βάλτε και τις πλαστικές επεμβάσεις, που πάρα πολλοί/ες καταφεύγουν, προκειμένου να διορθώσουν την όποια ατέλεια θεωρούν ότι έχουν στο σώμα ή στο πρόσωπό τους. Μέχρι εδώ όλα καλά. Δεν είναι κακό να αγαπάμε τον εαυτό μας και να θέλουμε να τον φροντίσουμε. Βέβαια, όλα έχουν και ένα μέτρο. Αν είσαι στα 25 με 30 και έχεις ήδη κάνει καμιά δεκαριά πλαστικές, τότε μάλλον κάτι άλλο φταίει μέσα σου και πρέπει να το ψάξεις.

Με το «μέσα» μας όμως τι γίνεται; Ενδιαφερόμαστε καθόλου για το «μέσα» μας; Μήπως έρχεται σε δεύτερη μοίρα, μια και πολλοί θεωρούμε ότι η εμφάνιση είναι το Α και το Ω της γοητείας μας. Εδώ είναι το μεγάλο λάθος. Δεν αρκεί η εμφάνιση, για να είναι πραγματικά ωραίος ένας άνθρωπος. Μπορεί στην αρχή μια παρουσία να σε εντυπωσιάσει. Είναι κάτι που συμβαίνει και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Αυτό όμως που σε κερδίζει και σε κρατάει τελικά με έναν άνθρωπο, είναι ο χαρακτήρας του.

Πώς ενδιαφέρομαι όμως για το μέσα μου; Καταρχήν έχω αυτογνωσία. Με άλλα λόγια ξέρω ποια είναι τα δυνατά και ποια τα αδύνατα σημεία μου και προσπαθώ να διορθώσω ή έστω να βελτιώσω τα αδύνατα. Δεν είναι εύκολη προσπάθεια και θέλει χρόνο. Κυρίως όμως θέλει μια λέξη τόσο απλή και τόσο περιζήτητη σήμερα, ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ. Πρέπει πάνω από όλα να είμαστε ειλικρινείς με το εαυτό μας και μετά με τους άλλους. Όταν ξέρεις τι θέλεις, ξέρεις και τι ζητάς από τον άλλο. Κανείς δεν μπορεί να σου ψέξει κάτι γιατί είσαι ο εαυτός σου. Αντίθετα αν προσπαθείς να παρουσιάσεις μια ψεύτικη εικόνα, αργά ή γρήγορα θα φανεί και τότε θα εισπράξεις την απόρριψη των άλλων.

Ένα σημαντικό στοιχείο επίσης που σε «ομορφαίνει» εσωτερικά, είναι η ενσυναίσθηση. Αυτή η μαγική λεξούλα που όλοι ισχυρίζονται ότι την ξέρουν, αλλά ελάχιστοι την γνωρίζουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ! Το να έρχεσαι στη θέση του άλλου, είναι μεγάλη κουβέντα. Να μπορείς δηλαδή να καταλάβεις τη θέση του άλλου και κυρίως το να του φερθείς όπως θα ήθελες να σου φερθεί και αυτός. Ακόμη και το να είσαι ευγνώμων, σε ό,τι ο άλλος σου έχει προσφέρει ,και να το εκτιμάς, είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί να λένε «κάνε το καλό και ρίξτε το στο γιαλό», αλλά όλοι έχουμε ανάγκη να ακούσουμε μια καλή κουβέντα, από έναν άνθρωπο που έχουμε κάνει καλό, γιατί (αν μη τι άλλο) αποτελεί αναγνώριση της προσφοράς μας.

Για το τέλος, αφήνω αυτό, προς όλους όσους διαβάζετε αυτή τη στιγμή το κείμενό μου. Είναι ωραίο να προσπαθούμε να είμαστε ωραίοι,  να προσέχουμε την διατροφή μας, το σώμα μας αλλά προς Θεού να μην αφήνουμε την ψυχή μας. Τι να το κάνουμε ένα ωραίο σώμα με μια «μαύρη», γεμάτη κακίες –μίση- εγωισμούς, ψυχή… Είναι δώρο-άδωρον. Φροντίζουμε και τα δύο, αν θέλουμε να λεγόμαστε ωραίοι άνθρωποι. Είναι υπέροχο το μέσα μας να συμβαδίζει με το έξω!

ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΘΑΤΟΣ

Πηγή: Loveletters