Ένα υπέροχο φρούτο εποχής! Ανήκει στα γιγαρτόκαρπα της ευρύτερης οικογένειας των ροδίδων. Ήταν γνωστό από την αρχαιότητα, συνδεόμενο μέσω θρησκείας (ως ο απαγορευμένος καρπός που έφαγαν οι πρωτόπλαστοι) και μύθων με την ανθρωπότητα. Συνεχίζει όμως να αποτελεί βασική διατροφική αξία.

Περιεκτικότητα στα 100 γραμ. ωμού & καθαρισμένου.

Σε ποσότητα 100 γρ.  περιέχει 84,3% νερό, 46 kcal, 11,9% υδατάνθρακες, 2% φυτικές ίνες (με φλούδι 3,7%) εκ των οποίων 0,6% πηκτίνη, βιοτίνη 0,3μg και σε αντιοξειδωτικά κυριαρχούν οι πολυφαινόλες (225 mg GAE) με κορυφαία τη κουερσετίνη, την φισετίνη (27 μg/g), κατεχίνες, ανθοκυάνες και φαινολικά οξέα, με ολική αντιοξειδωτική ικανότητα 2573 ORAC. Tα οξαλικά οξέα (κυρίως μηλικό) που περιέχει δημιουργούν όξινο αρχικό pH 3,3 και οι διάφορες αρωματικές ενώσεις το χαρακτηριστικό άρωμά του.

Θεραπευτικές ιδιότητες.

Η υψηλή περιεκτικότητά του σε πολυφαινόλες και πηκτίνη (περισσότερες και από το αχλάδι), του προσδίδει ανάλογες ιδιότητες. Μείωση της LDL (κακής) χοληστερόλης (όπως διερεύνησε ιδιαίτερα ο δρ. Sable Amplis του Πανεπιστ Πωλ Σαμπατιέ στη Τουλούζ), με προεκτάσεις σε όλο το κυκλοφορικό, στο ανοσοποιητικό και φυσικά σε ευρύ φάσμα εναντίον κάποιων νεοπλασιών. Στα συμπεράσματα του 47ου Ετησίου Πανελληνίου Ιατρικού Συνεδρίου, συμπεριέλαβαν και την περίληψη από μια έρευνα για την φισετίνη, που απέδειξε ότι η φισετίνη αποτελεί ένα φλαβονοειδές, με ισχυρή κυτταροτοξική δράση έναντι των καρκινικών κυττάρων της γλώσσας, Cal33.

Ο καθηγητής Paul Robbins από το Minnesota Medical School βρήκε ότι η φισετίνη είναι μια σημαντική γηρολυτική (κατά του μηχανισμού γήρανσης) ουσία. Από 10 φλαβονοειδή που δοκίμασαν οι ερευνητές, η φισετίνη ήταν το πιο ισχυρό γηρολυτικό, καθώς αναστέλλει τη δραστηριότητα αρκετών προ-φλεγμονωδών κυτοκινών, συμπεριλαμβανομένου του Παράγοντα Νέκρωσης Όγκων α (TNF-α) και της Ιντερλευκίνης 6. Να σημειωθεί ότι η χημική δομή της φισετίνης μοιάζει πάρα πολύ με αυτή της κουερσετίνης, που επίσης εμπεριέχεται στα μήλα.

Ακόμη, λόγω της ποιότητας των φυτικών ινών του (διαλυτές και αδιάλυτες) είναι προτεινόμενο φρούτο για διατροφικά προγράμματα απίσχνασης (αδυνατίσματος) και διαβήτη, ιδιαίτερα συνδυαζόμενο με λίγη κανέλλα. Δεν το συνιστούμε ωστόσο μόνο του, για πρώτο πρωινό ή σνακ που δεν θα ακολουθηθεί σύντομα από γεύμα, γιατί τα οξέα που περιέχει αυξάνουν σημαντικά την οξύτητα στο στομάχι και είναι δυσάρεστο σε όσους δεν το έχουν συνηθίσει. Αυτό συμβαίνει μόνο πρόσκαιρα και τοπικά (στομάχι, 12κτυλλο) αφού μετά την απορρόφησή του αλκαλοποιείται.

Κατανάλωση.

Νωπό, αποξηραμένο, μαρμελάδα, ζελέ, σε φαγητά & γλυκά, μηλίτης οίνος, μηλόξυδο, ακόμη και σε λικέρ ή brandy. Τα ψητά μήλα με λίγο μέλι, κανέλα και σουσάμι είναι ένα υπέροχο «διαιτητικό» γλυκάκι.

ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Διαιτολόγος-Συγγραφέας Διαιτολογικών Βιβλίων