Τα τρόφιμα αποτελούν μικροσύμπαντα (σε σχέση με μας), που προορισμό έχουν όχι μόνο τη θρέψη αλλά και την προαγωγή της υγείας του τελειότερου όντος, (μικροσύμπαντος), δηλαδή του ανθρώπου. Κάθε τροφή είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα, με τα δικά του δεδομένα, που το κάνουν να λάμπει στο διατροφικό στερέωμα και το κάνει μοναδικό.
Ειδικά εμείς οι Έλληνες, πρέπει να είμαστε ευτυχείς. Διαβιούμε σ’ ένα τόπο με τεράστια διατροφική ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Πολλά απ’ αυτά τα τρόφιμα είχαν γίνει αντικείμενο μελέτης, από τους μέγιστους (στον τομέα τους) αρχαίους προγόνους μας (Ασκληπιό, Ιπποκράτη, Φιλόστρατο, Διοσκουρίδη, Γαληνό, κ.λπ.). Αυτοί είναι που μπόλιασαν τις διατροφικές συνήθειες όχι μόνο του λαού μας, αλλά και τη διατροφική συμπεριφορά του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας. Είναι ,θα λέγαμε, εκείνοι που μελέτησαν (με τα μέσα που διέθεταν) και αντιμετώπισαν τις τροφές, σαν τρόπο θρέψης αλλά και ως μέσα θεραπείας πολλών ασθενειών, ικανών να προστατεύσουν αλλά και να αναβαθμίσουν την υγεία μας.
Τη σκυτάλη πήραν αργότερα οι ιερομόναχοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όπου με την καθιέρωση της «Ορθόδοξης» διατροφικής πρακτικής ως «θεραπευτικής μεθόδου», ουσιαστικά έθεσαν τις βάσεις της Κρητικής – Ελληνικής και κατόπιν της ονομαζόμενης Μεσογειακής Διατροφής. Αυτή φυσικά δεν είναι στατική, αλλά συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα τρόφιμα, που υπήρχαν σε άλλα μέρη της γης αλλά ενσωματώθηκαν στη Μεσογειακή (π.χ. ντομάτα), ή από τρόφιμα πλούσια σε ωφέλιμα συστατικά (π.χ. κακάο, τσάι κ.ά.), που εμπλουτίζουν τη διατροφή μας και ενισχύουν τον οργανισμό μας ακόμη περισσότερο.
Ευτυχώς, παρ’ όλες τις σύγχρονες περιπέτειες του έθνους μας, παραμείναμε ως μια παγκόσμια πνευματική υπερδύναμη και άξιοι συμπατριώτες – τισσές μας (Trichopoulou, Curtis, Sarri, Simopoulos, Kafatos κ.λπ.) ,κάνοντας διεθνή καριέρα, κατάφεραν με τις μελέτες τους να αποδείξουν και να καθιερώσουν αυτήν ακριβώς τη διατροφική συμπεριφορά, ως μία από τις πλέον συνιστούμενες για όλη την ανθρωπότητα.
Η αρχή έγινε με την επεξεργασία των αποτελεσμάτων μιας έρευνας που έγινε κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, από το Πανεπιστήμιο της Minnesota των Η.Π.Α., με στόχο να διερευνηθεί η σχέση διατροφικών συνηθειών με το καρκίνο και τις καρδιοπάθειες. Μελετήθηκαν 11.500 άνθρωποι από 7 συγκεκριμένες περιοχές (Ιταλία, Δαλματικές ακτές, Ολλανδία, Φινλανδία, Ιαπωνία, Η.Π.Α. και στην Ελλάδα κάτοικοι της Κρήτης και της Κέρκυρας). Οι κάτοικοι της Κρήτης όχι μόνο ήταν οι μακροβιότεροι αλλά παρουσίασαν τους λιγότερους θανάτους, από καρκίνους και εμφράγματα του μυοκαρδίου, σε σύγκριση με τους υπολοίπους. Αυτή ήταν η αρχή σειράς ερευνών που ανέδειξαν την αξία της λεγόμενης Μεσογειακής Διατροφής.
«Ψηλά το κεφάλι» λοιπόν φίλοι-ες μου, γιατί ακόμα παράγουμε πολιτισμό! Γιατί και ο τρόπος διατροφής, πολιτιστικό στοιχείο είναι. Το συνειδητοποιούν όσοι-ες διαβιούν αρκετό χρονικό διάστημα στο εξωτερικό. Ίσως σε πολλούς-ές, που αποφασίζουν για τις τύχες του τόπου μας, να μην έχει περάσει καν από το μυαλό τους αλλά η Ελλάδα θα μπορούσε ν’ αποτελέσει κορυφαίο διατροφικό και γαστρονομικό τουριστικό προορισμό. Απαιτείται φυσικά άλλη «οπτική» που να περιλαμβάνει θετική σκέψη και όχι μεμψιμοιρία.
ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ (παχυσαρκιολόγος – λιπιδιολόγος, συγγραφέας διαιτολογικών βιβλίων, SCOPE ειδικός στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, τα μεταβολικά νοσήματα & τα καρδιαγγειακά, μέλος της Ελλ. Ιατρικής Ετ. Παχυσαρκίας, WOF, Ελλ. Ετ. Αθηροσκλήρωσης, EAS, & Αντιπρόεδρος Ελλ. Ερ. Ινστ. Επιστημον. Διατροφής Αθλητών)
e-mail:This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
