Επειδή την τελευταία δεκαετία έχουν συμβεί πάρα πολλά γεγονότα, η μέριμνα πολλών ανθρώπων αφορά σε άλλα μέλη της οικογένειάς τους ή στην διεκπεραίωση οικονομικών κυρίως αναγκών. Αυτό φυσικά δεν είναι λάθος αλλά πάντα πρέπει να υπάρχει μέτρο. Ποιο είναι αυτό το μέτρο; Είναι η λεγόμενη αυτοφροντίδα που, το τελευταίο διάστημα, έχει αρχίσει να ακούγεται, όλο και πιο πολύ, κυρίως από τα στόματα των ψυχολόγων.
Δεν είναι τίποτα άλλο από μία λογική αλληλουχία. Όταν δηλαδή θες να φροντίσεις κάποιον άνθρωπο, πρέπει πρώτα από όλα να είσαι εσύ καλά, οργανικά, πνευματικά και ψυχολογικά, ώστε να μπορέσεις να δώσεις το μάξιμουμ βοήθειας σου.
Όποιος αμελεί τη φροντίδα του εαυτού του, δικαιολογούμενος πως έχουν προτεραιότητα άλλα πράγματα ή ακόμα και άνθρωποι, δεν κατανοεί ότι αργά ή γρήγορα αυτή η αμέλεια θα έχει επιπτώσεις στον εαυτό του. Πολλοί άνθρωποι, «ξεσπούν» στο αλκοόλ, στο κάπνισμα και στο φαγητό, «γεμίζοντας τα κενά» τους, με αποτέλεσμα βέβαια την αύξηση των κιλών, την πτώση της αυτοεκτίμησης ακόμα και την κατάθλιψη.
Αν αυτή η κατάσταση γίνει χρόνια (οι γενετιστές την οριοθετούν στους δύο μήνες) μπορεί να έχουμε και οργανικά προβλήματα, όπως παχυσαρκία, έκφραση κακών γονιδίων και διάφορες άλλες επιπτώσεις, οι οποίες φυσικά φαίνονται και αντανακλούν σε όλες μας τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Το να προσέχουμε την υγεία μας, και τη φροντίδα του εαυτού μας, όχι μόνο δεν είναι εγωιστικό αλλά είναι η εγγύηση ότι μπορεί κάποιος που το έχει ανάγκη, να στηριχθεί σε μας!
Ο ίδιος ο Χριστός εξάλλου, μας δίδαξε: "ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ, ΩΣ ΕΑΥΤΟΝ"!
Μιχάλης Τσιλιμιγκάκης
Διαιτολόγος-Συγγραφέας Διαιτολογικών βιβλίων.
