Όπως γνωρίζουμε, τα αναψυκτικά έχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης που ανεβάζουν την ενεργειακή πρόσληψη αλλά και την «αποθηκευτική» ορμόνη, ινσουλίνη. Όσοι όμως προσέχουν τα κιλά τους καθώς και οι διαβητικοί, θεωρούν μια καλή λύση να καταφεύγουν στα αναψυκτικά τύπου "light" (με πολύ λίγες θερμίδες). Αυτά ανταποκρίνονται, εν μέρει, στον ισχυρισμό τους, δεν μπορούν όμως να ικανοποιήσουν τη τάση του εγκεφάλου για γλυκό (κάλυψη ντοπαμίνης).
Ενώ δηλαδή (μέσω της γλώσσας μας) δίνεται το μήνυμα στον εγκέφαλο πως θα του δώσουμε γλυκόζη, που είναι το βασικό «καύσιμό» του, αυτή δεν φτάνει, γιατί απλά αυτά τα αναψυκτικά δεν περιέχουν κάτι που πράγματι να αποδίδει γλυκόζη. Έτσι δημιουργείται εγκεφαλική απαίτηση για κάτι γλυκό. Γλιτώνουμε συνεπώς από τις θερμίδες της ζάχαρης, του αναψυκτικού, αυξάνεται όμως η βουλιμία για άλλα γλυκά.
Αυτά βέβαια είναι στη καλύτερη περίπτωση, όπου ο οργανισμός θα λειτουργήσει με αυτό τον τρόπο. Σε πολλούς ωστόσο ανθρώπους υπάρχουν γονίδια που ενεργοποιούν συστήματα του οργανισμού, με κατάληξη, ο εγκέφαλος την οποιαδήποτε γλυκιά γεύση να την εκλαμβάνει ως ζάχαρη, δίνοντας εντολή έκκρισης ινσουλίνης, που είναι αποθηκευτική ορμόνη. Ακόμη δηλαδή και χωρίς ζάχαρη (αν υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, που είναι συχνές), τροποποιείται μέσω εγκεφάλου ο μεταβολισμός μας, σαν να έχουμε καταναλώσει γλυκά!
Συνεπώς, αν έχουμε εθιστεί και θέλουμε οπωσδήποτε να πιούμε αναψυκτικό, το καλύτερο είναι να πιούμε πολύ μικρή ποσότητα (π.χ. 100 ml) από το κανονικό ή να το πιούμε σε γεύμα, τρώγοντας μαζί και τρόφιμα με υδατάνθρακες, όπως πατάτες, ζυμαρικά, ρύζι κλπ, που και αυτά όμως ανεβάζουν τη γλυκαιμία και την ινσουλίνη αντίστοιχα (άρα το όφελος είναι περιορισμένο).
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για όλα τα υποκατάστατα ζάχαρης που δεν περιέχουν γλυκόζη. Αν είμαστε της ποσότητας, τότε θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιο υδατανθρακούχο τρόφιμο, που αποδίδει γλυκόζη, με καλύτερη επιλογή 1 φρούτο ή 100ml φρέσκο χυμό. Ως λύση για τα υποκατάστατα ζάχαρης που βάζουμε σε ροφήματα (καφέ, τσάι, κακάο, αφεψήματα) ή γλυκά, θα μπορούσε να είναι η προσθήκη λίγης καστανής ζάχαρης (μισό κουταλάκι) ή η αντίστοιχη ποσότητα μελιού.
Αναφορικά με τα αναψυκτικά, υπάρχει και άλλη λύση, πολύ καλύτερη! Μπορείτε να πιείτε ένα ποτήρι νερό ή φυσικό ανθρακούχο νερό, που μέσα του θα στύψετε 1 μικρό λεμόνι ή πορτοκάλι. Το λεμόνι, επειδή είναι ιδιαίτερα όξινο, δεν επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των γαστρικών εκκρίσεων, συνεπώς δεν δημιουργούμε προβλήματα στην πέψη.
Απόσπασμα από το νέο μας e-book «ΕΥΖΩΙΚΗ, ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ = ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ + ΔΙΑΤΡΟΦΗ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ»
ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Διαιτολόγος-Συγγραφέας Διαιτολογικών Βιβλίων
